Lady Di Sailing derde kwartaal 2021

30 september

Vandaag is toch een beetje een bijzondere dag. We gaan naar onze voorlopige eindbestemming. Torrevieja is ons einddoel voor nu. We blijven hier voor 5 of 6 maanden overwinteren. Opa en Oma komen 1 oktober naar Benidorm en dan is het handig dat we in de buurt zijn. Wij vinden het ook erg leuk om iedereen weer te zien in Benidorm, dus het is zeker geen straf om in Torrevieja te blijven voor wat langere tijd. We vertrekken voor onze voorlopige laatste trip om 10:47. We kunnen lekker zeilen. Niels en Nelleke varen nog steeds mee en Niels veranderd een instelling op de kaartplotter zodat we beter op koers kunnen blijven. Om 21 uur varen we de haven van Torrevieja binnen. We hebben vandaag precies 50 mile gevaren, het was een prima laatste overtocht. Vanaf Hoorn tot Torrevieja hebben we 2020 NM gevaren. Toch wel een stukje, haha. We hebben een heel goed gevoel over hoe het gegaan is, zijn trots dat we het toch maar mooi gefikst hebben samen. Onderweg hebben we fantastische mensen ontmoet, waar we ook veel van hebben kunnen leren. Bijzonder was het zeker en wij zijn blij dat we dit hebben kunnen doen. We zijn een bijzondere ervaring rijker. We vonden het ook erg leuk hoe familie en vrienden met ons meeleefden. Thanks voor de support.

27,28 en 29 september

De oude stad Cartagena, marmeren straten en schitterende pleinen.

Vandaag vertrekken we naar Cartagena, we varen 9 uur uit, we moeten ongeveer 45 nm varen. Niels en Nelleke willen heel graag dolfijnen zien. Vlak voor de haven van Cartagena ziet Nelleke als eerste dolfijnen. Eerst wat verder weg, maar later ook dichter bij de boot. We zijn blij dat het toch nog gelukt is. Ruud stuurt de boot richting de dolfijnen, zodat we langer kunnen genieten van deze prachtige beesten. Na 10 uur en 45 minuten varen meren we af aan de steiger met zijsteiger, is toch wel een stuk makkelijker op en afstappen. We hebben dan, inclusief naar de dolfijnen varen, 49 nm gevaren. We liggen naast grote motor en zeilschepen, maar erg gezellig en naast ons ligt een Duitse Catamaran "Vast". Van Mattias en Maren krijgen we een hele stapel nautische boeken over het Middellandse zee gebied. Ze bieden ons wat te drinken aan en ontmoeten zo Grant en Captain Morgan. Zij gaan beide naar de Cariben. Grant is zijn boot aan het opruimen en moet van veel drank af, zijn boot zinkt bijna van de hoeveelheid die hij aan boord heeft. Ook kopen we voor weinig geld een rubberboot van Highfield met een 1 jaar oude 40 pk motor. Hij is blij dat ie het kwijt is en wij zijn erg blij dat we een rubberboot hebben. We liggen hier in de duurste haven ooit. Betalen hier per nacht voor onze boot 126 euro en als je dan denkt dat je gratis water en stroom kunt gebruiken kom je bedrogen uit. Maar we hadden dit niet willen missen, het is toch wel bijzonder hoe de mensen hier met elkaar omgaan. Cartagena is een fantastische plaats en we gaan iedere dag de stad in. Niels en Nelleke verkennen de stad op de stepjes en wij gaan lopen. Halverwege treffen we elkaar voor de lunch waarna Ruud en Miek de stepjes overnemen en Niels en Nelleke verder te voet gaan, kunnen ze lekker winkelen wat met de stepjes toch wat lastiger gaat. Cartagena is werkelijk de moeite waard. Kortom we komen hier zeker terug. Tegenwoordig is de haven van Cartagena erg belangrijk voor de Spaanse handel, het toerisme en dient als basis voor de Marinevloot. Cartagena heeft 215.418 inwoners en ligt aan de Costa Calida.

25 en 26 september

We vertrekken om 10 uur, Niels vaart de boot de haven uit, en dat ontslaat Annemiek van haar taken en fitness aan boord want Ruud doet de stootwillen en landvasten. We willen dolfijnen zien, maar helaas lukt dat niet. Jammer hoor. Er is bijna geen wind, maar proberen toch te zeilen. Dan toch maar weer de motor aan, anders komen we er echt niet. Om 20:15 zijn we er en varen we de haven binnen. 57 nm gevaren. De haven is moeilijk te bereiken op telefoon wordt niet gereageerd en ook op e-mail krijgen we geen respons. Uiteindelijk doen we via de website van de haven een reservering en betalen 30% online vooraf, dat werkt uiteindelijk. Als we de haven binnenvaren weten ze wie we zijn en begeleiden ons naar de plaats. Ze zijn 24 uur per dag aanwezig, dus dat is heel handig. De haven is wel aardig maar liggen wel erg te deinen, de plek is niet ideaal.

Niels en Nel gaan de volgende morgen een waterscooter huren, lekker wandelen en de omgeving ontdekken op de elektrische stepjes. We hadden een restaurant gereserveerd, maar was gesloten toen we kwamen, kleine taal verwarring, ben ik bang, maar restaurants zat dus toch nog lekker gegeten.

24 september

Niels en Nelleke gaan lekker met de stepjes op pad en lekker naar het strand en wij gaan lekker wandelen. Het weer is prachtig. Niels en Nelleke willen buiten slapen, maar om 2:00 in de nacht begint het te onweren en kun je toch beter binnen slapen. Dus verhuizen we alles weer naar binnen, alle ramen dicht en verder pitten. Leuk geprobeerd, misschien later deze week. Af en toe gezellig een spelletje yahtzee, super gezellig. Morgen vertrekken we naar Garrucha.

23 september

We vertrekken uit Almerimar om 10:45 en varen eerst een heel eind de zee op zodat we later op de dag de wind gunstiger in de zeilen hebben om lekker te kunnen zeilen. 18 nm wordt dan al gauw 28 nm, maar dat mag de pret niet drukken. Nel en Niels zijn om 8:50 uur op de bus gestapt in Benidorm om om 14:30 te arriveren in Almeria waar ze moeten overstappen om een uurtje later bij het havenhoofd van Aguadulce ons op te vangen. Super gezellig dat ze er zijn en we gaan gezellige dagen tegemoet. Met zijn vieren lekker uiteten en gaan lekker tapas eten aan de haven in een leuk restaurantje, we hebben een goede keus gemaakt en hebben heerlijk gegeten.

20,21 september

We blijven even liggen in Almerimar, doen wat klussen aan de boot. Elektra aan boord is niet goed genoeg geregeld en we denken een nieuwe startaccu voor de motor en een nieuwe startaccu voor de generator te moeten hebben. Ook laten we nog een keer kijken naar de verstaging die volgens ons te los zit. De verstaging wordt opnieuw afgesteld. Verder spreken we Andy die heeft gekeken naar de vloer binnen en ook buiten naar het teakdek en hebben het een en ander doorgesproken wat we verbeterd of veranderd willen hebben. Waarschijnlijk deze winter kunnen we al wat klussen laten doen. We doen boodschappen bij de Mercadona en mogen de karren meenemen naar de haven. Super cool, de voorraad is weer aangevuld. Niels en Nelleke zijn op dit moment in Denia en komen morgen naar ons toe. Aguadulce is leuker en dichterbij voor hun, dus besluiten we morgen te varen naar Aguadulce waar zij opstappen om de laatste paar etappes met ons mee te varen.

19 september

We besluiten om vandaag door te varen ivm de harde wind (windkracht 7) de komende dagen. We willen naar Cartagena. Het is ongeveer 24 uur varen, dus de planning is om de nacht door te varen. Cartagena is leuk voor Niels en Nelleke die in Spanje zijn en komen donderdag naar de boot. Onderweg hebben we een harde wind bijna recht op de kop. We varen dus scherp aan de wind. Dat gaat prima, maar in de nacht doorvaren vinden we toch niet zo'n goed idee. Annemiek durft niet alleen te varen en Ruud kan geen 24 uur op zijn. Dus Ruud oppert om te stoppen in Almerimar. Op dat moment nog 10 nm te gaan. We besluiten om inderdaad te stoppen en zijn om 20:50 in de haven. We moeten de nacht aan de wachtponton blijven liggen, maar dat maakt ons niet uit. We liggen goed, kunnen elektra aansluiten dus gaan morgenochtend verhuizen naar onze plek.

18 september

We gaan naar Motrile. Een tussenplaatsje waar niet veel te beleven is maar prima om even te slapen. 9 uur vertrekken we en om 20:32 meren we af in de haven, waar we goed opgevangen worden en geholpen met aanleggen. We meren voor het eerst af met de achterkant van het schip. En op het voorschip de ankerlijn van de haven. De havenmeester is echt super leuk, aardig en wil alles voor zijn klanten doen. Ook de receptioniste is heel aardig, je kan gratis fietsen lenen. We wilde even boodschappen doen, maar de winkel is op zondag dicht. dus dat gaat hem niet worden.

16 september

We vertrekken naar onze volgende bestemming Benalmadena, vlak bij Torremolinos. Maar onze tank is bijna leeg en willen tanken in Gibraltar. We hebben op internet gezocht of je zo Gibraltar binnen kan varen om alleen te tanken. Wij konden er niets over vinden. Maar het is inderdaad geen probleem. Naast het vliegveld aan de kant van Gibraltar is een tankstation, aardige jongens. We betaalde 95 cent per liter. Dat is een prima prijs. Maar heb je een stempel van het logo van je boot, dan krijg je 14 cent per liter korting. Die moeten we dus even laten maken. Kan wel opbrengen, haha. Uiteindelijk varen we om 10:30 met volle dieseltanks en volle watertanks weg. In het eerste stuk nog wel kunnen zeilen maar naarmate de tijd verstreek werd de wind minder en minder. Om 16:40 de fokken eraf en alleen het grootzeil voor de stabiliteit blijft staan. Na exact 10 uur varen en 57 nm meren we af in Benalmadena. Benalmadena is geweldig leuk, een prachtige boulevard, met veel leuke winkeltjes, eettentjes en een prachtig strand. Wij vinden het leuker dan Torremolinos.

Torremolinos geeft ons geen goed gevoel. Strand is mooi, maar de boulevard echt veel minder. We liggen in een geweldig leuke haven, Porto Deportivo Benalmanena, prachtig aangelegd en leuk om langs te lopen. We liggen tussen twee joekels van motorschepen in, je ziet ons bijna niet. Maar een aardige buurman, die vraagt of we nog wat nodig hebben van de winkel, hij gaat toch.

14 september

We lopen de grens over naar Gibraltar, best wel bizar dat je zo de grens overloopt naar Engeland. Als we net over de grens zijn verbazen we ons, we lopen over de landingsbaan van het vliegveld. Als er een vliegtuig komt gaan er een soort van spoorbomen naar beneden zodat het vliegtuig kan landen. Echt super gaaf.....

We lopen door in het Engelse staatje, alles is Engels, maar het autorijden is gewoon aan de rechterkant. Gibraltar is belastingvrij, dus parfum, drank en sigaretten zijn heel goedkoop. Ook de benzine en diesel zijn goedkoop. Er is veel te doen in Gibraltar. De apenrots, maar ook de winkelstraat is echt superleuk. Veel terrasjes en je kunt er gewoon Engels spreken. Het zijn alleen 90% Spanjaarden die er werken. Vanaf de haven is de grens 10 minuten lopen. Paspoort op zak en je loopt er zo over. We vermaken ons prima hier.

11 september

9-11 is toch altijd nog een speciale dag en moeten we even denken aan wat er in Amerika toen gebeurd is. Vreselijk......

Wij gaan onderweg naar Gibraltar! Weliswaar geen wind. Dus van zeilen zal niet veel terecht komen.

De straat van Gibraltar doorvaren is vermoedelijk ons laatste stukje dat wat lastiger te varen is. De straat is maar 14 km breed en de diepte is ongeveer 900 meter diep. Maximaal. Gemiddeld is het 16 meter diep wat eigenlijk uitzonderlijk ondiep is. Er staat stroming en er is wind, soms veel wind. Tarifa is de plaats die het dichtstbij het smalle gedeelte ligt. Hier waait het 300 dagen per jaar loei hard. Windkracht 7 hoef je niet van op te kijken. Om de doorvaart door de straat te kunnen maken zijn drie dingen belangrijk. De windkracht, de stroming en de windrichting.

De stroom staat altijd van oost naar west. Soms wat harder maar dat ligt aan het getij. Dat komt omdat er in de middellandse zee, u weet wel dat enorme zoutwater zwembad bij Spanje, veel meer water verdampt dan er wordt aangevoerd vanaf rivieren die uitmonden in de middellandse zee. Met als gevolg dat er steeds bijgevuld moet worden vanuit de Atlantische oceaan.

De windkracht maakt of het mogelijk is nog controle over het schip te houden. Als het boven windkracht 7 is kan je eigenlijk niet meer fatsoenlijk door de straat varen met een pleziervaartuig.

De windrichting is erg belangrijk. Als die uit het westen komt staat de wind tegen de stroom want die is immers altijd oostwaarts. Dan krijg je wind tegen stroom en vooral bij hardere wind kan je dan eigenlijk niet door de straat varen.

En dan de onderstroom. Ja die is er ook nog. Het is een natuurkundig verschijnsel dat zout water zwaarder is en uitwisselt naar water dat minder zout is. In de sluis bij IJmuiden is dat ook. Je gaat dan van zoet water naar zoutwater en dat geeft een behoorlijke onderstroom. Waarom is er nou onderstroom in de straat van Gibraltar. Doordat er veel water verdampt in de middellandse zee neemt het zoutgehalte behoorlijk toe. Want zout verdampt niet natuurlijk. Vandaar dat er onderstroom is van oost naar west. Dat kan op die ondiepe zeestraat voor rommelige zeegang zorgen.

Daarnaast is het enorm druk bevaren door gigantisch grote schepen die de bevoorrading verzorgen aan alle landen in de middellandse zee. 14 km breed op het smalle stuk dan snap je dat het soms dringen is.

Al met al dus een stukje zee om rekening mee te houden.

Maar vandaag is de windkracht 1 of 0. En als er wind is dan komt die uit west.

Tenminste dat was in de voorspelling maar werkelijk komt de wind uit het oosten. Dan krijg je wind op stroom.

De stroming is altijd west naar oost. Dus dat geeft nu wel een wat onrustige zee. Getij geeft nog wat extra stroom mee als je op het juiste tijdstip gaat. We zitten voor de stroom perfect op schema en varen er toch goed doorheen, ondanks de wind uit de andere richting komt. Bij Tarifa neemt de wind van eigenlijk niets toe in 15 minuten tot een 28 knopen wind, wat overeenkomt met een beginnende windkracht 7, heel bijzonder om mee te maken. Ook na Tarifa neemt de wind geleidelijk weer af. Je zal er maar wonen, haha.

Onderweg denken we toch orka's te zien, ze gaan rustig aan ons voorbij, Ruud zet nog wel even Aan de Costa del Sol in. Maar wel erg gaaf. Om 20:53 lopen we de haven bij Gibraltar binnen na 78 NM, en in 12 uur en 45 minuten. We zien de rots vanaf onze plaats in de haven. Erg leuk, morgen gaan we naar Gibraltar. Engeland dus

10 september

We gaan naar Cadiz, we gaan op de stepjes naar de haven in Santa Maria. om 11 uur gaat de bootferry naar Cadiz stad. Cadiz is de oudste stad van Spanje en West Europa.

De stad heeft een geschiedenis van ruim 3000 jaar. In 1104 voor Christus werd de stad 'Gadir' al gesticht door de Feniciërs, waarbij het op een na grootste Romeinse theater ter wereld een overblijfsel is. Wij vinden dit tot nu toe echt de mooiste stad. Echt Spaans, gezellig, overal leuke muziek op straat. Bijzonder mooie pleinen en gebouwen, we hebben echt genoten. We hadden dit niet willen missen. Cadiz heeft een prachtig strand en het leuke van de stepjes is dat we veel hebben kunnen zien en het hele boulevard hebben kunnen afrijden. We pakken tussendoor hier en daar een terrasje en genieten van de zon.

Morgen vertrekken we naar Gibraltar, dit is een moeilijk stuk, omdat de zee daar relatief smal is, komt het aan op onze vaarkunst. Maar dat gaat goed komen.

9 september.

Eerst melden en naar ons plekje varen. Vandaag hebben we een luie dag, lekker in de zon en heerlijk genieten van de rust. s Middags kunnen we het niet laten om op de stepjes te stappen en even om en in de haven te kijken waar we nu eigenlijk zijn. Hier is het niet spectaculair, maar we hebben vernomen dat Cadiz erg mooi moet zijn. Morgen dus naar Cadiz.

8 september

Om 12:32 Spaanse tijd varen we uit de haven van Albufeira, we gaan naar onze volgende bestemming Cadiz. Dit is de laatste stop voor de Straat van Gibraltar. We kunnen zeilen, we hebben een droom wind, uit de juiste richting en niet te hard, windkracht 4-5. We tikken 11 knopen aan, dat is echt heel hard, maar dat is een uitzondering. We zeilen erg lekker en halen voor de haven van Cadiz pas de zeilen naar beneden. om 4:30 zijn we in de haven. IPV de voorspelde 8 uur in de ochtend. We moeten op een wachtponton blijven liggen tot in de morgenochtend tot de receptie aanwezig is. we gaan lekker slapen. Moe van een lange dag. Overigens was de tip van Ronald om Orka's van de boot te houden uniek, en heeft zeker geholpen. Thanks Ronald. De zangeres zonder Naam met aan de Costa der Sol heeft zeker geholpen dat we verstoken zijn gebleven van agressieve orka's.

Even voor de niet zeilers onder ons:

Een knoop is de eenheid die de snelheid aangeeft. Een knoop is 1852 meter, dus als je 10 knopen vaart is dat 18,52 km per uur. Op het water is dat erg hard. Je kan met een zeilboot niet overal heen varen. Recht tegen de wind varen is niet mogelijk. Je kan wel aan de wind varen. Dan vaar je eigenlijk bijna tegen de wind maar onder een bepaalde hoek. Moderne zeilschepen kunnen hoog aan de wind varen, maar is meestal niet de fijnste koers, omdat wind en golven dan tegen staan. Als de wind van zijwaarts komt noemen we dat ruime of halve wind. Dat is een fijne koers waarbij de boot prettig in de golven ligt en over het algemeen erg hard kan varen. Dan kan de wind ook nog recht van achter komen. Voor de wind dus. Dat is op zich een fijne koers maar de boot gaat dan heel erg overhellen van links naar rechts. Zodanig dat binnen de spullen uit de kasten komen zetten. Dus voor de wind is varen is toch niet zo fijn, vandaar dat zeilers iets van de recht voor de windsekoers afsturen. Meestal zo'n 20 graden. Dan gaat de boot hard. Ligt comfortabel in de golven. Deze koers hebben wij de hele dag kunnen varen. Dus al met al een fantastische dag op zee.

7 september

Vandaag worden we uit het water gehesen, maar een uur van te voren, komen de heren even bij de boot of we foto's hebben van de keren hiervoor dat de boot gelift is. Ze hebben 4 singels nodig maar hebben nog nooit zo'n groot zeilschip gehesen. Na veel overleg geven ze aan dat ze het toch niet aandurven het schip ophoog te liften. Dan toch een duiker wat drie dagen geleden pertinent niet mocht? We komen zo terug met een uurtje, was de mededeling en weg waren ze in hun bootje naar de overkant. Terug naar de werkplaats.

25 minuten later staat de hoogste baas van de marine-werkplaats naast de boot. Ze gaan definitief niet hijsen. En dus moet er een andere oplossing komen. Nu wordt toch toestemming gegeven dat er een duiker bij mag komen.

We zijn blij, we zijn verlost van een hoop troep.

Het gaat hier om commerciële redenen dat het niet mocht. De kraan en liften kost veel geld en dat wilde ze dus niet mis lopen. Nu waren we maar 80 euro kwijt en anders 400 euro zodat ze de boot en ons tegelijkertijd konden tillen. De duiker heeft de schroef gecontroleerd en onderkant van de boot of er verder schade onder de boot is ontstaan. Hij ziet aan de voorzijde van de kiel ook een beschadiging. Niets ernstigs. Dus we zijn echt over een vissersnet gevaren. Waarschijnlijk door het geluid van de motor, hebben we het niet gehoord. De visser in kwestie zal niet blij zijn. Morgen gaan we weer verder naar Cadiz. Spannend met de Orca's.

5 september

De straatjes van Albufeira stralen rust en ruimte uit.

We hebben vandaag met de stepjes een rondtoer gedaan door Albufeira, wat een geweldige plaats. We herkennen niet veel meer, er is veel veranderd, we herkennen alleen de mooie bestrating. Het plaatsje doet erg Grieks aan, veel witte huisjes met blauwe deuren en raamkozijnen, erg leuk. Heel veel winkeltjes, restaurantjes en gezellige cafeetjes. Hier kunnen we ons wel vermaken. De zon schijnt, het is 30 graden, alleen aan het eind van de dag krijgen we toch een druppeltje regen. Maar de temperatuur blijft hoog.

3 en 4 september

We zijn onderweg naar Albufeira, dit ligt in de Algarve, zuidelijker in Europa kan je bijna niet. Nou ja, dat is natuurlijk niet helemaal waar maar zo voelt het voor ons wel. Albufeira is echt een vakantieplaats met heel veel toerisme. We zijn zelf hier 30 jaar geleden geweest met de auto en met onze dochter Maaike, die toen 1 jaar was. Aan die vakantie hebben we leuke herinneringen en dus we hebben erg veel zin om Albufeira aan te lopen. Wij willen om 11 uur uitvaren in Porto, maar we hebben een probleem als we los zijn van de steiger. We varen achteruit de box uit, maar de versnelling wil niet meer in zijn vooruit. Met als gevolg dat we tegen de betonnen golfbreker varen met de achterzijde van de boot. Aangezien we dit probleem pas opmerkte toen we los waren is dit echt heel vervelend, na een aantal keren proberen lukt het Ruud de boot toch in zijn vooruit te krijgen. We beschouwen dit als een kleine storing, en gaan gewoon onderweg naar Albufeira, de boot reageert normaal onderweg en er lijkt niks aan de hand. Maar het maakt ons wel ongerust, wat was er aan de hand? De zeiltocht is fantastisch tot de laatste 10 nm voor Albufeira, hebben we alles kunnen zeilen. Een fantastische wind en we genieten met volle tuigen van deze overtocht. Onderweg zien we een heel eind op zee walvissen sproeien, dat is gaaf, het is ver weg maar Ruud weet het toch op film te zetten. We hebben dus Walvissen gezien. Nu nog Orka's en haaien en het plaatje is compleet. Na 30,5 uur zeilen en 154 nm afgelegd te hebben, lopen we om 17:45 de haven van Albufeira binnen, we willen de boot aanleggen maar ook hier hebben we toch weer een probleem met de motor, Ruud krijgt de boot niet in zijn achteruit en kunnen niet remmen. Annemieke springt van de boot en legt de boot snel vast zodat we toch stil komen te liggen. Er is toch wat aan de hand, maar wat? We vragen assistentie om de boot in de haven op zijn plaats te krijgen en dat lukt met de hulp van 2 marineros. We snappen er niets van, de schroefas draait goed, gaat links en rechts om, dus daar lijkt niets mis. We besluiten te kijken onder de boot. Annemieke gaat het water in (het is koud water). Er zit een touw en waarschijnlijk een vissersnet om de schroef. Dat verklaart een hoop. Een duiker is niet toegestaan in de haven, dus moet de boot getakeld om de boel te laten verwijderen. Nu wilde Ruud toch kijken naar de schroef, dus kan dan mooi in een keer mee. Zoals al eerder vermeldt, aan ieder nadeel zit ook een voordeel. Op 7 september om 12 uur gaat ons schip dus het water uit. Wordt vervolgd.

2 september

We staan bijtijds op om ons klaar te maken voor vertrek naar Lissabon, we hebben er zin en en gaan om 10 uur weg om naar het treinstation te lopen, dat is vanuit de haven niet zo ver. Dus met de trein, soepeltjes naar Lissabon. Nog een leuke reis ernaartoe ook. Portugal en Lissabon in het bijzonder, zijn trots op hun zeevaarders verleden. Met namen als Vasco da Gamma is er ook recht van spreken. Hoewel in deze tijd er scheef wordt gekeken naar de “ontdekkingsreizigers” van toen, hebben deze stoere mannen wel veel voor de scheepvaart betekend en voor het in kaart brengen van de wereld. Bedenkelijk is de intentie natuurlijk die de reizen hadden. Vaak onderdrukking van volkeren en het verkondigen en opdringen van het Christelijk geloof. Dat gebeurde uiteraard met harde hand. De specerijen die de zeevaarders meebrachten van hun verre reizen zorgde voor een grote verandering in gerechten. Daarnaast bracht het de Portugezen welvaart en behoorde Portugal tot een van de belangrijkste landen ter wereld.

De vele gebouwen en standbeelden op de ontelbare pleinen herinneren daaraan. In 1755 is er een zware aardbeving geweest met een kracht van 9 op de schaal van Richter. Veel is er toen verwoest. Maar ook veel kon nog worden hersteld. En de stad straalt dan ook een rijkdom uit aan architectuur van die tijd. Met de hop-on-hop-off zijn wij door de stad gegaan en hebben zo veel kunnen zien. En lekker lui ook😃 hebben toch nog 6,5 km gelopen hoor. Nu terug in de trein op weg naar Cascais. Daar gaan we nog heerlijk nagenieten van deze dag, lekker uiteten en de boot in orde brengen voor de tocht van morgen naar Albufeira. Voordat we Albufeira binnenlopen zijn we opnieuw een nacht op zee. Vertrek zal zijn rond 11.00 uur. Dit omdat wij dan met daglicht bij Cabo sao Vicente zijn.

1 september

We gaan vandaag Cascais bezoeken, het blijkt een erg leuk plaatsje te zijn en achteraf toch wel erg leuk dat we hier liggen. Lissabon is vanaf hier prima te bezoeken per trein dus dat gaan we morgen doen. Vandaag is Cascais aan de beurt. Na een heerlijke nachtrust en ontbijt lopen we Cascais in. Het wordt het St-Tropez genoemd van Portugal. Het heeft een prachtig strand en je kunt heerlijk wandelen langs de zee. Het centrum van de stad is pittoresk met prachtige straatje en pleinen waar veel mensen op het terras zitten. Dat maakt een leuke indruk en we hebben het gevoel echt in een vakantieplaats te zijn. 's Avonds eten we in een restaurantje aan de haven, niet te duur en toch erg lekker.

30 en 31 augustus

We vervolgen onze reis, we gaan naar Lissabon. Hoe cool, met je eigen boot. Het blijft voor ons toch wel heel erg bijzonder. En we kunnen er nog niet echt aan wennen dat we al in Portugal zijn. We zeggen het regelmatig tegen elkaar dat we het fantastisch is dat we dit mogen en kunnen doen en dat we al zo ver zijn. Om 11:08 varen we het havenhoofd uit, de Atlantische Oceaan op, op weg naar de hoofdstad van Portugal. We worden verrast met een prachtige dag zeilen, we kunnen heerlijk zeilen en we zetten dan ook alle zeilen die we hebben, de Genua, de Jib en het grootzeil, we gaan 6,6 nm per uur, prachtig ligt de boot in het water en we genieten van de rust, even geen motor aan, heerlijk.

We willen naar een haven vlakbij Lissabon maar de havens zijn vol en nu is onze laatste hoop gevestigd op een haven die nog niets had laten horen. Echter krijgen we laat in de middag een mailtje dat ook zij geen plaats voor ons hebben in de haven. Helaas lagen we op dat moment ongeveer een halve nm voor de haven. Wat nu? In allerijl moeten we op zoek naar een andere haven. Helaas betekent dit voor ons dat we terug moeten naar Cascais. Dit is ongeveer nog 2 uur varen. En dus na 31,5 uur varen leggen we om 18:36 aan in de Marina Cascais. Het havengeld is in Portugal erg duur maar deze haven heeft tot nu toe alles overwonnen. We betalen voor 1 nacht in deze haven €102,00.

We hopen dat het plaatsje de moeite waard is en dat we vanuit hier Lissabon kunnen bezoeken. We gaan morgen Cascais bezoeken en 1 september gaan we een dagje Lissabon doen. In totaal hebben we nu vanaf Hoorn 1319 NM gevaren dit is 2443 km.

29 augustus

Vandaag een dagje Porto, het is vanaf de haven 3 km lopen.

Een prachtige wandelroute langs de rivier de Douro, zeer de moeite waard om te lopen en we zijn blij dat we niet voor de taxi gekozen hebben. Tijdens deze wandeling hebben we een mooi uitzicht op de oude stad Porto.

Als we bijna bij de brug zijn, waar we naar de andere kant van de Douro kunnen lopen, zien we een kabelbaan die ons voor €6,00 per persoon naar het bovendek brengt van de Ponte Dom Luis 1.

Tijdens dit ritje zweven we over de rood-oranje daken van de porthuizen in Vila Nova de Gaia. Ook het uitzicht over de stad en de brug zijn adembenemend. We lopen de brug over naar de oude stad, waar we prachtige straatjes, kerken en nog veel meer aanschouwen en waar je overal heerlijk kunt eten. Teruglopen we de trap af naar beneden en vervolgen onze weg langs de oever van de Douro terug naar de haven. We willen nog een Port meenemen voor opa die een liefhebber is van oude Port en voor Geert die ook erg kan genieten van een glaasje port. En waar kan je dat beter kopen dan in Porto! We stappen één van de vele porthuizen binnen waar Annemieke een heerlijk glaasje port proeft en waar we twee flessen kopen om mee te nemen.

28 augustus

We ontkoppelen de stroom en halen de landvasten binnen en varen de haven van Vigo om 8:33 uit. We gaan op weg naar Porto, 75 mile varen. Het weer is prachtig, veel zon maar geen zeilweer. De zeer matige wind komt van het zuiden en laten wij daar ook naar toe willen en dat maakt dat het zeilen eigenlijk onmogelijk is.

Ruud zet wel het grootzeil erop voor stabiliteit van de boot. Dat helpt en we liggen rustiger op de lichte golven die zo'n grote oceaan altijd wel heeft. Om 12:25 passeren we de grens van Portugal. Hieronder zie je de foto van de grens, links is Spanje en rechts is Portugal. Het geeft ons wel een gevoel van euforie, we hebben toch maar mooi samen gedaan.

Hoe speciaal is dat, een zeer mooie en waardevolle ervaring. Onderweg liggen we lekker op het voordek te zonnen. Annemieke ligt zelfs een tijdje in haar hangmat. Midden op zee!

De aanloop naar Porto is wat ondiep en dat maakt het wat lastig om aan te varen maar goed opletten en samen overleggen helpt dat we om 20:33 uur veilig in de haven liggen afgemeerd. We liggen in Douro Marina aan de rivier de Douro. Dat is ongeveer een 30 minuten lopen van de Porto, dus goed te doen. Morgen gaan we Porto bezoeken.

27 augustus

Omdat we rond middennacht aankwamen in Vigo hoeven we de nacht niet te betalen en dus eerst maar even de komende nacht afrekenen. De havenmeester probeerde meer te rekenen dan het zou moeten zijn, maar we hadden van te voren de prijslijst opgevraagd. daarna zijn we Vigo ingelopen, een levendige oude havenstad, de grootste stad (109 km2) van de provincie Galicië en zeker de moeite waard om te bezoeken. Terug op de boot, doet Ruud wat klusjes, er is altijd wel wat te doen.

En Annemieke vermaakt zich met verf en een paspop. Heerlijk ontspannen middag. We maken een prachtige avondwandeling naar het hoogste punt van de Stad, de Monte del Castro. Een prachtig uitzichtpunt over de stad en de haven. Het is even klimmen maar zeker de moeite waard om te doen en omdat het inmiddels donker is, is het uitzicht nog mooier. Als we terug zijn op de boot gaan we lekker slapen want morgen gaan we naar Porto. Om en nabij 75 mile varen.

26 augustus

De dag begint spannend, na een toch wat onrustige nacht, we gaan toch een paar keer kijken of we nog wel op de zelfde plaats liggen. Maar het anker houdt het prima en we liggen nog exact op dezelfde plaats. Nu het anker nog ophalen, gaat het wel of niet. Het lukt uitstekend om het anker op te halen. Het wil in eerste instantie niet draaien en dat moet wel, anders krijgen we het anker niet goed opgeborgen maar in tweede instantie lukt het prima. We zijn blij dat het allemaal goed is gegaan. Best wel spannend. We gaan op weg naar Vigo ons volgende reisdoel. Het is geen mooi weer, het is heiig, en best wel fris. Maar om 10:41 uur varen we weer. We varen recht tegen de wind in dus van zeilen komt weer niets. Ruud besluit toch een zeil bij te zetten wat de boot minder instabiel maakt en het leven aan boord aangenamer. We hebben gepland voor het donker in Vigo te zijn, maar dat ging niet goed. We hebben de verkeerde afslag genomen en zitten in de verkeerde baai. We hebben het aan ons zelf te danken. Een nog betere voorbereiding van de reis zou dat niet gebeurd zijn. We leren ervan en keren om. Omstreeks 23:55 uur leggen we aan in de haven van Real Club Nautico de Vigo. We hebben ruim 22 mile te veel gevaren, maar de baai was erg mooi en anders hadden we dat niet gezien. Aan ieder nadeel zit ook een voordeel.

Real club Nautico de Vigo

25 augustus

We vertrekken om 9:50 uur uit de haven van A Caruna, wat later dan gepland. Het weer is niet perfect voor de zeilboot, we hebben wind nodig om te kunnen zeilen en dat is nu helemaal niet. 2,5 knop wind is niet voldoende om onze boot in beweging te krijgen. Maar we besluiten toch te gaan dan maar weer op de motor. We moeten nog een heel eind voor we op onze eindbestemming Torrevieja zijn en dus realiseren we ons dat we niet veel tijd meer hebben om te treuzelen. We zijn eigenlijk al te lang in A Caruna gebleven.

De temperatuur is fantastisch dus dat is wel erg lekker en we genieten van de zon. Rond twaalf uur worden we verrast door een school dolfijnen die een aangename afwisseling zijn op onze tocht. Het is zo leuk, en zo goed hadden we ze nog niet eerder kunnen aanschouwen. We kunnen ze uitstekend op de film en foto zetten. Rond 15:15uur wordt het zicht door mist steeds slechter. Galicië staat er wel om bekend, dus helemaal verrast waren we niet. Rond 15:30 uur is het zicht minder dan 50 meter. We kunnen wel op de AIS de schepen om ons heen goed in de gaten houden. We worden er niet onzeker van en varen lekker door. Zo snel de mist optrok verdwijnt ze ook weer om 17:10 uur. We hebben besloten om voor het eerst een nacht op anker te gaan liggen in Camarinas, spannend want we weten niet of we het anker er goed uit kunnen krijgen. Na wat fitness voor Ruud om het anker uit de ankerbak te krijgen, hangen we om 18:30 uur toch echt achter het anker. We zijn dan in de Baai in Camarinas. Het is een mooie baai maar het weer valt een beetje tegen en dat heeft ons doen besluiten morgen al weer te vertrekken naar Vigo. Waar we ook een nachtje gepland hebben.

Camariñas, onze eerst keer op anker!!

20 augustus

We gaan er een dagje op uit met de stepjes. Voordeel hiervan dat je veel kunnen veel zien in korte tijd. We willen naar de vuurtoren van A Coruna, Dit is namelijk de oudste Romeinse vuurtoren ter wereld die nog in gebruik is. Torre de Hercules, zoals de vuurtoren genoemd wordt, is meer dan 1900 jaar oud en is 55 meter hoog en een toeristisch hoogtepunt dat je niet mag missen. We rijden langs het strand en volgen het fietspad richting vuurtoren, hij is inderdaad erg leuk om te bezoeken. We rijden daarna verder langs de kust, langs prachtige uitzichten en zo weer naar de haven terug. Daarna genieten van de zon en lekker in de hangmat met een koud drankje.

Real Club Nautico de la Caruña

16, 17 en 18 augustus

Om 6:15 uur opstaan. Eerst moeten we nog tanken Met bijna volle watertanks en dieseltanks vertrekken we om 8:23 uur voor de overtocht naar Spanje. Moet je voorstellen met je eigen boot naar Spanje varen, is voor ons heel spannend maar zeker ook voor het thuisfront. Over de Golf van Biskaje gaan de meest verschrikkelijke verhalen rond omdat het zo onstuimig kan zijn. Dat maakt dat er een gezonde spanning voelbaar is. De overtocht gaat heel goed, het is prachtig zeilweer. De wind is uitstekend en we gaan erg hard. Plus minus 355 mijl te gaan. Slapen en eten gaat uitstekend. Een lekker muziekdvd-tje erbij, we hebben het erg naar ons zin. We hebben al na 3,5 uur geen internet meer. Dus niets of niemand kan ons meer bereiken. Na twee dagen en nachten doorvaren komen we rond 15:30 uur in de haven van A Coruna aan.

We liggen in een box. Om ons heen de prachtigste boten. Naast ons een gezin met 3 kleine kinderen. In Camaret-sur-Mer hebben wij gesproken met de bemanning van de Anna Sophia 2. Ook zij zouden gaan oversteken en ook naar A Coruna. Zij zijn erg ervaren zeilers en het gaf ons het goede gevoel dat ook zij hetzelfde weather window kozen om over te steken. Onderweg hielden wij hun in de gaten via AIS. En bijzonder, zij kwamen 20 minuten eerder in dezelfde haven aan en liggen twee boten verderop afgemeerd.

9 augustus

We vertrekken uit Calais, we zijn uitgerust om de reis te vervolgen. In Calais zijn Bernard en Carla op visite geweest, zij waren op vakantie en op weg naar huis. Het was reuze gezellig.

Om 2:09 uur in de ochtend gaat de brug voor ons open. Het is dan hoogwater in Calais. De reis gaat naar Camaret-sur-Mer. 60 uur varen en voor het eerst samen zolang op zee. Dag en nacht. De sterrenhemel is adembenemend mooi. Daar kan je naar blijven kijken. De volgende dag om 17:00 uur de eerste keer dolfijnen gespot, ver weg, maar super leuk. Het slapen om en om gaat ook goed. We zijn in eerste instantie van plan om meer te hoppen van haven naar haven. Maar tijdens de eerste nacht op zee besluiten we door te varen naar Camaret-sur-Mer. De kust van Dieppe tot Cherbourg hadden we in ons eerdere vaarleven al eens bezocht. Vandaar de keuze om door te varen en meer tijd te kunnen besteden in plaatsen waar we nog nooit geweest zijn. Het is een bijzondere belevenis. Zo lang op zee en alleen maar water en nog eens water om je heen. Soms een boot in zicht en met het AIS systeem kunnen we zien wat voor boot het is en of dat schip op onze koers ligt. Midden in de nacht wordt Miek in haar wacht getrakteerd op een ware dolfijnenshow. Zo gaaf……..op 11 augustus om 14:10 lopen we de haven binnen. 360 mijl gevaren in precies 60 uur. Wat een ontzettende belevenis. Het thuisfront houdt ons goed in de gaten en leven op afstand enorm met ons mee. Hartverwarmend. We maken in de omgeving van Camaret prachtige wandelingen in de adembenemende natuur.

Totaal vanaf Hoorn tot dan 570 mijl gevaren.

Ruud houdt meerdere keren per dag de weerberichten en alle Web-sites in de gaten om te kunnen bepalen wanneer we de Golf van Biskaje kunnen oversteken. We spreken verschillende mensen om te kunnen bepalen of we de juiste keuze maken. We beslissen dat maandag 16 en dinsdag 17 augustus de beste tijd is om de overtocht te wagen. Wind en weer zijn dan erg gunstig.

4 Augustus

De reis gaat nu eigenlijk pas echt beginnen. We zijn op elkaar aangewezen en moeten het samen doen. We varen om 4;30 uur de haven van Scheveningen uit. Het is nog donker maar we kennen de haven goed en het wordt spoedig licht. Rond 6 uur staan de zeilen erop, koers is gezet. Op naar Duinkerke, Frankrijk. Maar vlak voor Duinkerke zien we erg veel ondieptes en durven niet de haven aan te lopen. We zijn het snel eens we varen door naar Calais. Het is inmiddels wel donker geworden en dat maakt het aanlopen van een haven erg ingewikkeld, dat doen we liever niet, zeker niet een haven als Calais waar elk kwartier ferry’s de haven in en uitvaren. Het is gelukt. Om 0:38 uur zijn we in de binnenhaven van Calais en gaat de brug open en kunnen we eindelijk aanleggen in de pleziervaart haven en gaan slapen. Aan ons komt de volgende dag een motorboot afmeren, het blijken erge aardige mensen te zijn, Angie en Phil met hun hond Lola, we hebben een goede klik met de buren. We gaan de avond erna samen het hun een borrel drinken in de pub van de haven. Erg gezellig. Zij helpen ons met het tanken, en schieten het geld voor omdat onze creditcard niet lukt in dit verschrikkelijk ouderwetse tankstation. Thanks Angie en Phil for your help.

Dit is de vuurtoren van Calais.