Lady Di Sailing tweede kwartaal 2024

21 juli, we zijn weer terug uit Nederland

Vrijdag 12 juli zijn we gaan terugrijden naar Nederland. We waren met de auto en boottrailer naar Cartagena gereden een aantal weken terug. Het idee was om de Highfield rubberboot en de 40 pk buitenboordmotor mee te nemen naar Nederland. De rubberboot met een lengte van 3,90 was wat te groot en met 100 kg ook wat zwaar. De 40 pk buitenboordmotor ook wat te groot en te zwaar. Die gaan we in Nederland verkopen. Onze marktplaats specialist Aart gaat deze klus klaren. 😜.

Nelleke en onze zoon Niels verwachten, bij vertrek op 12 juli, ieder moment een baby dus wordt het tijd voor ons om te vertrekken. De eerste dag rijden we tot noord Spanje en slapen in een fijn hotel. Tweede dag tot aan Nancy. Eveneens heerlijk hotel. Laatste dag, zondag 14 juli door naar huis. Nou ja naar huis; de boot in Spanje is ons huis. Maar goed. Terug naar “die Heimat” zullen we maar zeggen. We verblijven een aantal dagen bij Rob en Silvia en de rest van de dagen bij Aart en Gea. Zijn natuurlijk weer gastvrij onthaald.

Nog steeds geen kleinkind? Die kleine laat lekker op zich wachten, maar 15 juli is het dan zover. ‘s avonds om 20.53 uur wordt Flo Jane Anne van Basten geboren! 4040 gram, 51 cm lang. Als ouders (opa en oma) ben je altijd wat bezorgd of alles wel goed gaat. Je wilt zo graag dat je kinderen gelukkig zijn en gezonde kinderen hebben. Maar vanzelfsprekend is dat helaas niet. Onze kleindochter Flo is gelukkig een gezonde Hollandse meid die eigenlijk al vrij direct lekker lang slaapt, goed eet. De jonge ouders doen het ook fantastisch dus wij zijn helemaal blij!

We rijden in de week dat wij in Nederland zijn zo’n 1200 km. Veel bezoekjes her en der. Zaterdag 20 juli vliegen wij weer terug. Gido brengt ons naar Eindhoven in het holst van de nacht. Even spannend of de vlucht wel doorgaat want de dag ervoor is er een wereldwijde computerstoring geweest. Maar onze vlucht gaat netjes op tijd. Dan met de bus naar Murcia. Ai, uurtje wachten op vertrek. Dan in Murcia met de andere bus naar Cartagena. Ai, ff uurtje wachten op vertrek. In Cartagena bij uitstappen overvalt de enorme warmte ons een beetje. In Nederland wil de zomer niet zo op gang komen. Eigenlijk nergens is het super mooi weer. Ook niet in Frankrijk toen wij naar huis reden. Ook in Cartagena hebben nog geen echt zomers weer gezien. Maar deze zaterdag bij aankomst. Wauw. De temperatuur is hoog. Maar toch ook geen strak blauwe lucht. Dat is eigenlijk steeds zo. Vandaag, 21 juli lijkt dan de zomer toch echt begonnen. Het is verzengend heet. Tenminste, als je nog wat wilt ondernemen. En dat moeten we. De rubberboot moet nog opgeblazen worden. Omdat de Highfield rubberboot mee naar Nederland is gegaan, hebben we een goedkopere nieuwe rubberboot gekocht. Ff opblazen etc. Pffff. Het zweet gutst overal vandaan en we hangen een zonnedoek op tegen de brandende zon. Bootje opgeblazen, te waterlaten en ook weer klaar. Nu de buitenboordmotor er nog op.

We hebben bij de aankoop van onze zeilboot een 4 pk buitenboordmotor meegekocht. Die zat al bij de boot. Daar gaan we vanaf nu mee varen. De buitenboordmotor heeft een uitgebreide servicebeurt gehad. Maar wat we ook proberen, de motor start niet. Onder de kap zie ik ook wel wat dingen die niet goed gemaakt zijn. Wat is dat toch dat dingen altijd half worden gedaan. Gelukkig liggen we nog in Cartagena vlakbij de reparateur die de servicebeurt heeft gedaan dus die zijn aan de beurt morgen.

Morgen begint ook de werkweek weer. Onze planning is om rond aankomende donderdag/vrijdag te vertrekken richting Santa Ponca op Mallorca. Onze vrienden Nico en Delia zijn daar al en we gaan daar heerlijk voor anker liggen en genieten, maar ook werken.

Voordat we gaan vertrekken moet ik nog wel wat klusjes doen. Dus we zijn nog even druk vermoed ik. In het ergste geval vertrekken we dan wat later. Op een boot moet je geen haast hebben. Voor het idee even: als we hard varen gaan we 7 knopen. In kilometers; 12,9 km p/u. Als er weinig wind kan het ook zijn dat je 3 knopen gaat. Haast moet je dus niet hebben. We kunnen uiteraard ook op de motor varen, maar dan verbruik je natuurlijk sloten brandstof. Zal gauw 8 liter per uur zijn. Dus naar Mallorca op de motor vaar je makkelijk 300 liter diesel weg. Dus wij gaan zeilend. Kost niks en lekker rustig aan boord. Wordt vervolgd!

We liggen!

Gisteren, nog liggend in de kraan, zijn er door de monteur controles gedaan op de gerepareerde onderdelen. Dat was nodig ook. Er lekte van alles op de koppelingen van de nieuwe warmtewisselaar. Detail. De gashendel was ontdaan van roest en teruggeplaatst, maar die stond op vol gas. De controle was dus niet voor niks. De scheepswerf Ascar waar de boot zijn reparaties onderging is in de wijde omtrek een van de beste scheepswerven. Er kan natuurlijk altijd ergens iets misgaan vandaar de extra controles. Kijk, als de auto het even niet start of de motor valt uit, dan is de wegenwacht snel onder bereik. Maar op een boot drijf je dan zeer gevaarlijk rond. Drijven is dan nog fijn vergeleken bij zinken. Want dat kan natuurlijk ook als er iets begint te lekken. Na wat extra reparaties (uurtje) konden we uitvaren. Achteruit de dock uit. Het waaide eigenlijk te hard voor fatsoenlijk aanleggen in de jachthaven. We hebben eerst op het open water wat verschillende dingen getest. Vooruit varen, achteruit varen, boegschroef werking. Gewoon weer ff wennen. Maar dan komt toch echt het moment om de jachthaven in te gaan. Spannen met die harde wind. In vlagen 25 knopen wind. De ruimte in de jachthaven is zeer beperkt. Op de kant maken we contact met de Marinero die ons helpt lijnen op te vangen. Als we met teveel wind bij onze box aankomen blijkt onze box versperd te zijn door een lijn van de buurman boot. Oeps dat had de Marinero van te voren moeten regelen. Plots moeten we dan terugvaren. Achteruit varen is niet de beste vaar eigenschap van onze boot. Onze boot is inmiddels met de davits erop 20 meter lang. Met veel moeite manoeuvreren we de boot achteruit de jachthaven weer uit. In overleg met de Marinero leggen we de boot aan de andere kant van de steiger waar het makkelijker aanleggen is. Miek gooit de lijn van de midden bolder op tijd op de bolder op de kant. Dat is belangrijk. We liggen. Pffffff

Vandaag gaat de boot terug het water in!

Hebben zojuist de cash geregeld. Want zonder cash geen splash.

De laatste klus aan de hoofdmotor is vanochtend gedaan. Daarmee zou de motor weer perfect moeten functioneren. Op dit moment kijken wij toe hoe de immens grote kraan om onze boot wordt opgesteld zodat de hijssingels kunnen worden aangebracht. Is toch wel een flinke klus allemaal. Als de bokken waarop de boot heeft gestaan verwijderd zijn, dan kan de boot getransporteerd worden naar de Dock om te water te worden gelaten. Eerst nog de plekken bewerken waar de bokken tegen de boot hebben gestaan. Daar zit nog vuil en is ook geen antifouling aangebracht nog. Dan ter water. Vervolgens controle op de gerepareerde systemen of er geen lekkages zijn. En of de hoofdmotor en de generator goed functioneren.

Pech is wel dat het erg hard waait. Is niet fijn als je naar de ligplaats in de haven moet. De wind staat zijwaarts op het schip waardoor je wegwaait tegen de buurman. Wellicht dat we de boot op een makkelijke plek leggen, tijdelijk, totdat de wind wat minder is. Gaan het zien. Spannend!

Vandaag is de grote dag.

Het is vandaag dinsdag 25 juni 2024. Grote dag? Mijn goede vriend Lex is jarig vandaag! Wij kennen elkaar dit jaar 52 jaar.

Maar ook de warmtewisselaar wordt gemonteerd. De samenstelling van twee warmtewisselaars is klaar en het ziet er super mooi uit. Als het nu ook nog functioneert. Moeten nog hydrauliekslangen op maat gemaakt worden. De afstand is iets groter geworden waardoor de slangen tekort zijn.

De nieuwe warmtewisselaar! Juweeltje hè

Wij verwachten, als alles goed gaat, morgen 26 juni weer het water in te gaan. Is ook altijd een hele operatie. De boot is best groot en ook zwaar dus de mannen zullen er druk mee zijn. Wij hebben gisteren de laatste klussen gedaan. Lijnen uitgewassen die waren stug en vies geworden. Hebben nieuwe landvasten gemaakt. Hadden nog lijn liggen. Die hebben we op maat gemaakt. Alles wat overbodig bleek aan boord ligt inmiddels in de auto om mee te nemen terug naar Nederland. De laatste spullen die nog in de auto lagen hebben we aan boord gelegd. Watertanks zijn gevuld. Daarmee zijn wij redelijk vaarklaar. Zijn er ook wel aan toe om terug te gaan naar de haven. We liggen vandaag 21 dagen op de scheepswerf. Dat gaat goed maar comfortabel is het natuurlijk niet. Het is van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat een herrie en stank om ons heen. Via een hoge stalen, verrijdbare trap, klimmen we aan boord. Is toch 4 meter hoog. Alles went. Zijn benieuwd wat de dag ons gaat brengen!

Dus uiterlijk woensdag het water in.

Zo eindigde ik het vorige bericht…….

Maarrrrr niet dus. De mensen van de motortechniek hebben toch een oplossing bedacht om het probleem van de niet meer leverbare warmtewisselaar op te lossen. Namelijk in twee delen. 1 deel koelt dan de motor. En het tweede deel koelt dan de gearbox, zeg maar de tandwielenbak. Je weet hoe dat gaat in Spanje. Morgen (mañana) hoor je hier vaak. Het onderdeel moet uit Murcia komen. Dag erop: nee, uit Valencia. Dag erop: nee het is nog niet binnen. De verwachting is nu dat het maandag of dinsdag binnenkomt hier op de scheepswerf. Dan wordt het direct gemonteerd en zal het euvel gauw verholpen zijn hopen wij.

Ondertussen zijn de davits compleet gemonteerd. Erg mooi geworden. De vakmensen zijn er met twee volwassen kerels aan gaan hangen en veren om te testen of het sterk genoeg gemonteerd zit. Zat super sterk dus dat is een hele geruststelling. Alleen het hekje waar wij doorheen gaan aan de achterzijde het schip om van het schip te kunnen, als we in een haven liggen, werd geblokkeerd door de davits. Dus hekje uit het hekwerk gezaagd en is verderop er weer tussen gezet. Hupsakee. Dat kunnen ze wel hoor dat rvs lassen. Ongelofelijk.

Dan de accu’s. We hadden in 2022 nieuwe lithium accu’s gekocht. Vier accu’s had ik super snel aangesloten ivm ons plotselinge vertrek. Maar er stonden er nog 2. Dus 6 x 200 ampere lithium. Die hebben we laten aansluiten door de vakmensen hier omdat we geen risico willen met zulke hoge vermogens. Moest ook nog iets heel technisch gemonteerd worden om te voorkomen dat de dynamo van de hoofdmotor doorbrand omdat die accu’s zoveel stroom vragen. Ook dat is klaar.

Kortom, zijn best wel weer een aantal dingen verbeterd. Dat we langer moeten blijven liggen is niet fijn maar we troosten ons maar in de gedachte dat de motor gerepareerd kan worden want dat was onbetaalbaar duur geweest.

Gisteren hebben we bekende buren gekregen. Greenpeace! Greenpeace heeft drie boten in de vaart. Een van die boten is de “Witness”. Een aluminium zeiljacht die zojuist terug kwam van een reis in de wateren van Brazilië en Uruguay. Hebben inmiddels kennis gemaakt met ze en komende week gaan we op visite bij hun. Ff kijken. Is toch erg leuk. Zij varen lange tochten van weken op zee. Zo gaan ze na de reparatie in een keer naar het noorden van Noorwegen. Op weg naar het ijs. Dat betekent weken op zee. Minstens drie weken vermoed ik.

Vandaag hebben we om de accu’s een houten bak getimmerd zodat er niet per ongeluk kortsluiting kan ontstaan. Vervolgens het tweepersoonsbed weer gemonteerd. Tijk ingekort en op maat gemaakt. Ook weer klaar. Dus we zijn er maar druk mee!

Maar het einde komt wel inzicht. Klussen zijn er nog volop maar dat hou je altijd wel.

Koop een boot en werk je dood.

Dat is een bekend gezegde. Eerst om de boot te kunnen kopen en daarna om de boot te onderhouden.

We zouden februari 2023 de boot uit het water laten hijsen voor regulier onderhoud maar toch ook wel voor verbeteringen.

Toen wij de boot kochten wisten we dat er nogal wat centjes nodig waren om de boot in shape te krijgen. Door ons plotselinge vertrek in februari 2023 bleef de boot dobberen in de haven van Cartagena. Nu was de tijd gekomen om de boot uit het water te halen en alsnog het inmiddels noodzakelijke onderhoud te doen.

Oeps. Er is een probleem met de hoofdmotor. Wij lieten de motor een dag van te voren even proefdraaien maar er lekte koelwater en olie uit de warmtewisselaar. Monteur erbij. Warmtewisselaar was overleden. Konden ook geen gas geven. Zaten allerlei onderdelen vastgeroest door de lange tijd stilstaan maar ook door een lekkage van de slang van de dekwaspomp. Maar dat is een lang verhaal. Zijn uiteindelijk toch op eigen kracht naar de jachtwerf even verderop gevaren.

De defecte warmtewisselaar

Uit het water gehesen: mijn hemel, wat een aangroei. Niet normaal. Alles zat dik onder troep. Zeepokken. En zooi. Na hogedruk afspuiten werd de onderkant van het schip wat schoner maar nog steeds vreselijk. De boot werd op een aantal bokken op de kant gezet en het reparatie traject kon beginnen. Eerst maar eens die zeepokken eraf. Na 24 man-uren schuren waren de meeste zeepokken eraf. Daarna nog 5 man-uren zoutzuur behandeling en alles was eraf. Pfffff. Wat een klus. Inmiddels is de onderkant netjes geverfd met antifouling.

Aangroei onder de boot.

De schroef en de schroefas vol met aangroei

De schroef en schroefas na intensieve schoonmaak beurt

De boegschroef was niet meer te herkennen als zodanig. Na twee volle dagen poetsen, schuren en krabben hebben wij de boegschroef weer als nieuw kunnen krijgen. De boegschroef deed het niet geweldig wellicht door al die vervuiling.

ernstig vervuilde boegschroef.

Na intensieve schoonmaak beurt.

De lijst van werkzaamheden is erg lang. Een klus om toch even te noemen: de sanitairslangen vervangen. Op een boot gaat alles overboord via sanitairslangen. Het spoelen gebeurt met zeewater. Zoutwater dus. Urine heeft de eigenschap een harde verbinding aan te gaan met het zout in het zeewater. Voldoende lang doorspoelen voorkomt grotendeels verstopping. Maar ja, de boot was niet nieuw en het vermoeden bestaat dat er in het verleden niet lang genoeg werd doorgespoeld met als gevolg een enorme verstopping. De nieuwe slangen lagen al twee jaar klaar dus die hebben wij als klus vervangen. Overal onderdoor met dikke stugge slangen. Een klus van drie hele dagen. Vies werk, waarbij de vuiligheid van jaaaren vaak over de handen ging. En een stank! Maar goed alles is vervangen. Alleen nog een keer de gasten toiletslangen vervangen maar dat heeft geen haast.

Ondertussen proberen wij de defecte warmtewisselaar te vinden maar dat is een hell of a job. Het onderdeel wordt niet meer gemaakt en nu hebben we een probleem. Hebben al tientallen mailtjes naar allerlei bedrijven gestuurd teneinde een vervangende warmtewisselaar te kunnen vinden. Alternatief is ook goed. Tot heden nog niet gelukt. Zijn momenteel in gesprek met een bedrijf in de UK. Even afwachten.

Op de achterzijde van de boot worden de davits gemonteerd. Dat zijn een soort grote beugels waarmee de rubberboot uit het water getakeld kan worden. Die klus is ook bijna klaar.

Een enorme klus is ook het poetsen van buitenzijde van de romp. De zijkant van de boot die je ziet als je langs een boot loopt. De boot is donkerblauw van kleur maar de lak was totaal verkrijt. Met onze poetsmachine hebben we in twee volle dagen de boot weer behoorlijk mooi kunnen krijgen. Uiteindelijk zullen we de romp een keer opnieuw moeten verven maar voor nu is het prima zo. Zijn zelf erg trots op het resultaat. Was een enorm zware klus. Ook weer klaar.

Halverwege met poetsen. Klein verschil.

Klaar!

Nog een paar klussen te gaan en dan gaan we terug het water in. Ja met nog steeds niet functionerende motor. Maar de kosten lopen enorm op. Op de werf liggen kost 45 euro per dag en daar liggen we alweer 14 dagen. Maar betalen ook liggeld in de haven van Cartagena ook nog een 1.000 per maand. Vandaar terug naar de jachthaven. Is ook veel comfortabeler voor ons. De motor wordt dan ter plaatse gemaakt als er iets is geregeld is voor de defecte warmtewisselaar. Dus uiterlijk woensdag het water in.

Ff afrekenen 😬. Want zoals ze hier zeggen: no cash, no splash. Wordt vervolgd.

En toen werd het donker…

We schrijven 8 februari 2023, de dag dat wij na alarmerende berichten over ons bedrijf terugkwamen in Nederland. Zonder teveel in detail te treden, maar er kwamen berichten van enorme verliezen in de onderneming met name in de twee coronajaren. Uitgerekend de jaren waarin onze omzet verdubbelde zodat wij geen idee hadden dat wij juist toen enorme verliezen leden.

Om het schip te keren, om maar in scheepstermen te blijven, gingen wij met spoed terug naar Nederland. Ons huisje, de boot, lieten wij in allerijl achter in Cartagena. Nu na 1,5 jaar keihard werken, het vertrek van al ons personeel en enorme sommen geld de onderneming inpompen gaan we weer de goede kant op.

Maar of het nog niet donker genoeg was werd Annemieke eind februari 2023 gediagnosticeerd met nierkanker. Even leek de wereld tot stilstand te komen. Onze wereld stortte volledig in. Alles leek zwart. Regelmatig zagen we totaal geen uitweg meer. Waren intens verdrietig om wat er in ons leven allemaal gebeurde. Door hulp, vaak uit onverwachte hoek, zijn we uit het diepe dal geklommen. Annemieke werd geopereerd en haar gezondheid is gelukkig weer goed. In een tijd waarin het allemaal zo tegen zit heb je raad, daad en medeleven nodig. Om eerlijk te zijn, ben ik in een heleboel mensen erg teleurgesteld. In nood leer je je vrienden kennen geldt hier dus ook. Gelukkig zijn we intens bijgestaan door een relatief kleine groep vrienden en familie die altijd maar weer onze zorgen en verdriet wilde aanhoren en zelfs voor ons kookte. Wij zijn hun erg veel dank verschuldigd.

Sinds woensdag 24/5/2024 zijn we weer terug in ons “drijvende huisje”. Hier voelen we ons het meeste thuis. Al onze spullen zijn hier aan boord en in Nederland, waar wij 1,5 jaar lang in ons kantoor op het industrieterrein woonde en sliepen was alles summier. We leefde van minimale inkomsten, in een armetierige omgeving. Door van ‘s morgens erg vroeg tot ‘s avonds laat te werken hebben we ons er weer bovenop gevochten. Het geheel heeft wel een paar jaar van ons leven gekost. Ook fysiek was het een aanslag. Beiden 60 ers, dan gaan de jaren ook tellen. Zeker Annemieke, die dag in dag uit in het magazijn de goederen ontving en de orders verpakte, kampte met fysieke klachten. Logisch ook. Het slotstuk was het magazijn leegmaken en alle producten van ons 800 m2 magazijn te verhuizen naar het fulfillment bedrijf. Na deze exercitie ook nog het pand opruimen voor de oplevering. Pffff. Dag in dag uit sjouwen met tafels, stoelen, computers, rollenbanen, inpaktafels etc etc.

Onze goede vriend Aart kwam vaak meerdere keren per week om te helpen goederen in kaart te brengen om die te kunnen verkopen op internet. Hij had het initiatief genomen om drie maanden voor vertrek al te beginnen met fotograferen van goederen en op marktplaats zetten. Hij verdient een pluim. Er staat wat in zo’n groot pand.

Afgelopen periode heeft een enorme aanslag gepleegd op onze veerkracht. Maar Annemieke en ik zijn een sterk koppel. We hebben ook deze storm overleefd. Afgelopen 18 mei waren we alweer 40 jaar gelukkig getrouwd. We doen er nog 40 jaar bij.

Zonder iemand tekort te doen willen wij iedereen die ons heeft geholpen erg bedanken voor alle steun.

We proberen ons leven weer op te pakken. Van tijd tot tijd posten we weer meer gezellige berichten hopen we!